“Bijna elk meisje is bang van mij!” zegt mijn 9-jarige zoon met een zelfvoldane lach op zijn gezicht.
“Leuk-bang of écht bang?” is mijn snelle, enigszins alerte antwoord. Als de dood dat mijn zoon anderen pest.
“Nee, mam…. leuk bang natuurlijk”. Pfff denk ik bij mezelf, gelukkig. De pleaser in mij is weer tevreden gesteld.
Waar komt dat pleasegedrag toch vandaan?
Regelmatig ontmoet ik pleasers. Mensen die zich 100% inzetten voor anderen. Zo ook Lisette*, een vrouw van eind 30 die ik coach. Ze is attent, behulpzaam en een luisterend oor voor haar familie, vrienden en collega’s. Een lieve vrouw, bezorgd om anderen. Steeds bezig met het goedhouden van de sfeer, het bewaren van de harmonie. Grenzen stellen en nee-zeggen komt niet vaak in haar op. Aandacht voor zichzelf vragen doet ze niet snel. Haar eigen problemen komen nauwelijks aan bod. En dat ging na een tijdje knagen. Het ging voor haar voelen als éénrichtingsverkeer en daar wil ze graag verandering in brengen.
Samen met haar ben ik gaan onderzoeken waar het pleasegedrag vandaan komt. Om ervan te leren. Te begrijpen hoe bepaald gedrag is ontstaan. Want als je het verleden begrijpt, kun je beter verklaren wat er in het heden gebeurt. En van daaruit de stappen zetten die nodig zijn om het in de toekomst anders te doen. Zo ook bij Lisette. Als kind al was ze gevoelig voor de sfeer die in huis hing. Ruzies tussen haar broer en zusje vond ze verschrikkelijk. Het liefst kroop ze onder tafel. Toen ze zich ‘sterk’ genoeg vond, probeerde ze regelmatig de boel te sussen. Een mooie kwaliteit, vind ik persoonlijk. En in die tijd voor Lisette de beste manier om met de ruzies om te gaan en de harmonie te bewaren.
Stop!
Helaas keerde dat patroon zich in haar latere leven tegen haar. Wat ooit goed was en nodig om zichzelf staande te houden, was nu een groot struikelblok geworden. De gedachte ‘ik ben (alleen) oké als ik zorg dat het fijn is voor de ander’ werd een verstrikkende overtuiging. Tijd om daarmee te stoppen!
Met dat besef hebben we door middel van diverse mooie oefeningen gewerkt aan die overtuigingen en aan de onderliggende gevoelens en emoties. Het resultaat is dat zij meer balans heeft gevonden tussen wat de ander nodig heeft en wat haar eigen behoeften zijn. Ze is nog steeds die lieve, attente, behulpzame vrouw. En daarbij heeft ze geleerd zich meer te uiten en voelt zich daardoor meer gezien en gehoord. In haar werk- en privéleven is ze meer zichtbaar en durft haar (waardevolle!) mening en gevoelens te delen. Wat straalt ze!
Herken jij jezelf ook als ‘pleaser’? Ben je nieuwsgierig naar manieren die jou kunnen helpen om te stoppen met je pleasegedrag? Vraag een vrijblijvend kennismakingsgesprek aan!